Fabio Colloredo

Fabio Colloredo urodził się w Colloredo (Udine) 15 lutego 1672 roku. Uczony, wykwintny, właściciel okazałego majątku, dnia 16 lipca 1692 roku wstąpił do Oratorium w Rzymie, rozdając dochody na pobożne dzieła i na jałmużny oraz obdarzając Kongregację bogatymi darami z bielizny, książek, przedmiotów sztuki, cennych marmurów. Dnia 7 kwietnia 1696 roku został wyświęcony na kapłana. Poświęcił się kaznodziejstwu, w którym wyjaśniał, w prostej i jasnej formie, Summę św. Tomasza i dzieła Ojców Kościoła. Będący w kontakcie z dworem cesarskim, często podróżował do Niemiec. Doktor obojga praw na uniwersytecie Sapienza w Rzymie (7 listopada 1731), dnia 19 listopada 1731 roku został mianowany przez Klemensa XII arcybiskupem Lukki. Konsekrację otrzymał dnia 16 grudnia tegoż roku, na Vallicelli, z rąk kardynała Porzia. Dnia 24 grudnia tegoż roku został asystentem tronu papieskiego. Okazał się prawdziwym pasterzem, troszczącym się o potrzeby duchowe i materialne swoich ludzi, każdego tygodnia wychodząc naprzeciw potrzebom około 300 biednych. Odbył wizytację pasterską (1734) i zwołał synod (1736). Gdy zachorował w 1741 roku, wycofania się z poslugi, pozostał w Lukce, gdzie zmarł 15 listopada 1742 roku.