Familiaris Tractatio Verbi Divini* 085
13 IV 2020 r. – PONIEDZIAŁEK W OKTAWIE WIELKANOCY
Mt 28,8-15
Boże, Ty przez chrzest nieustannie pomnażasz liczbę dzieci swojego Kościoła, † spraw, aby Twoi wierni przestrzegali w życiu zobowiązań płynących z sakramentu, * który z wiarą przyjęli. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
za: brewiarz.pl
W dzisiejszej Ewangelii poruszyły mnie dwie sprawy. Postawa Jezusa i postawa ludzi. Jezus, który jak zwykle łamie ludzkie konwenanse i społeczne układy. w tamtych czasach kobieta była ostatnim partnerem do rozmowy. A On z Tą Wielką Nowiną o Swoim Zmartwychwstaniu przychodzi i rozmawia najpierw właśnie z kobietami. Do ostatnich chwil swej ziemskiej działalności Jezus pokazuje nam jak drogocenni w Bożej logice są ci, którzy w światowej hierarchii stoją na końcu szeregu. „Nie bójcie się” to słowa Jezusa, którymi zwracał się wielokrotnie do swoich uczniów, ba! cała Biblia, zarówno Stary jak i Nowy Testament pełne są takich zwrotów: nie bójcie się, nie lękajcie się. Bóg zna nasze serca i wie, że są one często pełne lęków. Myślę, że każdy ma swoją prywatną długa listę tego czego bał się kiedyś i boi się dziś. Bóg zna nasze serca na wskroś i wie jak bardzo przepełnia je lęk. Dlatego nie bójcie się to pierwsze słowa Jezusa. Myślę również, że ów lęk i strach Jezus starał się wykorzenić z serc swoich uczniów w całym swoim działaniu i nauczaniu. Cała Ewangelia pełna jest przypowieści i obrazów mówiących o tym, że Bóg jest Dobry, a my będąc dziećmi Dobrego Ojca nie mamy się czego bać. Powiem więcej. Myślę wręcz, że to właśnie strach jest progiem dzielącym nas od Boga, który szatan umiejętnie wykorzystuje. Jest to próg, który trzeba przekroczyć, aby zacząć doświadczyć cudów Bożej dobroci. Ten lęk jest jak uprząż, która trzyma nas w klinczu nie pozwalającym na zanurzenie się w cudach, jakie przygotował dla nas Bóg. Jezus mówi do kobiet „nie bójcie się”, a za tym kryje się wezwanie do zaufania Jemu wbrew ludzkiej logice. To mówi do nich i to mówi do nas dziś. Na naszym lęku szatan buduje swoje bastiony niewiary i nieufności wobec Boga. Jakże aktualne wydaje się to dziś, w dobie pandemii strachu przed korona wirusem. A przecież nie mamy się bać, bo „nasz dobry Tata jest Panem wszechświata”.
Kwestia druga to postawa ludzi. właśnie dzieje się kulminacyjny moment historii zbawienia. Dokonała się misja Chrystusa, Syn Boży Zmartwychwstał. Ten, który umarł – żyje!! Boże, co to za wydarzenia!!! I patrzą na to ludzie o różnych sercach. Ci, którzy mimo, że do końca nie rozumieją, ale sercem czują wspaniałość i doniosłość tego zdarzenia i ci, którzy patrząc na to samo albo nic nie widzą, albo nie chcą widzieć, albo zaprzeczają, knują i kombinują. Nie widzą, bo nie chcą zobaczyć PRAWDY. Jakże to smutne stać u Źródła Światłości i pozostać w mroku. Oby tegoroczna Wielkanoc zabłysnęła w sercach szczególnie tych ludzi, których myśli pogrążone są w mroku i lęku.
P.S.
Dokładnie dziś nasza Julka obchodzi swoje 10 urodziny. Niech Bogu będzie chwała za cud jej i życia, i niech Bóg będzie uwielbiony w jej życiu.
Autor: Ula Pawłowska,
żona Marcina,
mama Julii, Gabrysi i Victorii;
parafianka na emigracji,
aktualnie w kwarantannie
* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri – krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, że ta propozycja spotka się z Państwa zainteresowaniem, pomoże w przygotowaniu się do Mszy św., będzie także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła.
