Vincenzo Lanteri

Vincenzo LANTERI urodził się w Ventimiglia. Wstąpił do Oratorium rzymskiego dnia 17 maja 1597 roku, z przeznaczeniem do domu w Neapolu, wtedy zależnego od Rzymu. Doktor filozofii i teologii, dnia 18 maja 1616 roku został mianowany arcybiskupem Ragusy (Dubrovnik w Dalmacji), odznaczony paliuszem. Dnia 19 czerwca 1628 roku został przez Urbana VIII przeniesiony do Kościoła w Veroli. Z wielką zasługą wypełniał posługę pasterską, odbywając w 1630 roku synod diecezjalny i wyposażając katedrę w dwie nowe kaplice i w artystyczną drewnianą ambonę. Odnowił pałac biskupi, w którym ufundował kaplicę poświęconą św. Filipowi Neri. Był szczególnym czcicielem św. Franciszki Rzymianki, w 1632 roku położył pierwszy kamień pod poświęcony jej kościół. Podjął odpowiednie kroki dla uregulowania i zdyscyplinowania w bardziej rygorystyczny sposób życia mniszek i klasztoru benedyktynek. Bibliotece Vallicelliańskiej podarował kodeks B. 32 z XI wieku, cenny zabytek paleograficzny miasta Veroli. Zmarł w tym mieście dnia 3 października 1649 roku i został pochowany w katedrze.