Żuk Król Dróg do Świętości, I

 9. dróg
św. Filipa Neri
na motywach Nowenny
św. kard. Newmana
podróż I: czystość 
Florencja 

 

 

Filip dobrze wiedział, jak bardzo Bóg lubi czystość serca i strzegł jej przez całe życie. Kiedyś z takim zapałem mówił o ohydzie grzechu, z tak widoczną udręką, z taką powagą, z takim żarem, że jego słowa odwiodły od złego zamiaru ludzi, którzy już wszystko mieli podstępnie zaplanowane. Czystość jaśniała z jego twarzy. Jego oczy były jasne i promienne, aż do ostatnich lat życia. Jego ciało wydzielało zapach, który — nawet gdy był już bardzo stary — zachwycał wszystkich zbliżających się do niego; niektórzy mówili, że czują, jak napełnia ich pobożność od samego zapachu jego rąk. Samo przywołanie jego imienia miało moc osłaniania tych, którzy byli wystawieni na trudności i pokusy. Upominał, by nie ufać sobie do końca, nie być zbyt pewnym, że jestem silny i nie upadnę ale, by ufać Bogu. Mówił, że prawdziwą strażniczką czystości jest pokora.

F i l i p i e, pełen chwały mój Patronie, twoje życie było czyste jak biała lilia, z którą często przedstawiają cię na obrazach. Czystość jaśniała z twoich oczu, dała się wyczuć w pięknym zapachu, który cię otaczał. Wyjednaj mi u Ducha Świętego ten dar, aby ani złe słowa, ani zły przykład, nie miały na mnie wpływu. Aby moje serce pozostało czyste, potrzeba bym unikał okazji do grzechu, modlił się, był gorliwy w pracy, często przyjmował sakramenty. Wyproś mi więc łaskę wytrwania w tych koniecznych praktykach. Amen.

 

wykorzystano fragmenty Nowenny do św. Filipa z: John Henry Newman, Rozmyślania i modlitwy, Warszawa 1973, tłumaczenie: Zygmunt Kubiak