Aktualności,  ON-LINE,  Oratorium Domowe

301 lat temu…

fragment pomnika w Granadzie, autorstwa José Ayola García
www.researchgate.net

Luis BELLUGA Y MONCADA, urodził się w Motril dnia 30 listopada 1662 roku. Doktor teologii, założył dnia 5 września 1699 roku Kongregację Oratorium w Kordobie a w 1700 roku Kongregację w Murcia. Zaproponowany przez króla Filipa V, dnia 9 lutego 1705 roku został mianowany biskupem Cartageny, a następnie mianowany kapitanem generałem oraz wicekrólem Valencii. Konsekrowany był w katedrze w Cordobie dnia 19 kwietnia. Jego działalność duszpasterską cechowały miłosierdzie i gorliwość: utworzył cztery przytułki dla biednych i jeden lombard, założył kilka kolegiów i seminariów dla kształcenia młodzieży i kandydatów do kapłaństwa, popierał studia kleru. Wplątany w wydarzenia polityczne, Belluga zgadzał się z decyzjami papieża Klemensa XI w 1709 roku i starał się nakłonić Filipa V do zaniechania postawy antyrzymskiej oraz poświęcał się dla pojednania narodu, zwłaszcza w 1712 roku. Dnia 29 listopada 1719 roku został mianowany kardynałem z tytułem Santa Maria in Traspontina. W 1723 roku spowodował ogłoszenie bulli Apostolici ministerii, nazywanej «Bulla bellugana», mającej na celu reformę dyscypliny kościelnej. W 1724 roku wycofał się z zakresu działania duszpasterskiego i udał się do Rzymu, gdzie został przy Stolicy Świętej, protektorem królestwa Hiszpanii. Poświęcał się także pogodzeniu koptów z Rzymem. Był autorem cennych dzieł o charakterze prawniczym i kościelnym, napisał rozprawy w obronie praw Stolicy Świętej oraz nieomylności papieskiej, dwa tomy na tematy duszpasterskie, różne broszury i przetłumaczył na język arabski traktaty dla misjonarzy. Belluga, «praelatorum speculum», zmarł w Rzymie 22 lutego 1743 roku i został pochowany na Vallicelli, przy kaplicy św. Karola, gdzie został umieszczony napis podyktowany przez papieża Benedykta XIV.