400!,  Aktualności

445 lat temu…

 

9 V 1577

FILIP NERI ZOSTAŁ WYBRANY PREPOZYTEM
RZYMSKIEJ KONGREGACJI ORATORIUM

 

Jako założyciel nie zamierzał nakazywać, lecz tylko zatwierdzać to, co zostało wspólnie postanowione. Poza tym, to zatwierdzenie nie musiało być związane z jego osobą, lecz z swobodnie wybranym przełożonym, prepozytem, który powinien być widziany jako primus inter pares. Członkowie kongregacji w 1577 roku wybrali Filipa na prepozyta. Autonomia, jaką Filip nadał kongregacji, wyrażała się w trzech sposobach: na pierwszym miejscu było zebranie ogólne wszystkich członków; w jego łonie miały być podejmowane decyzje odnośnie najważniejszych spraw. Tutaj, jako pierwszemu, powinien być udzielony głos najmłodszemu, nie z fałszywej skromności starszych, lecz aby młodym dać sposobność wyrażenia ich opinii zanim ona zostanie uzależniona od tego, kto ma więcej doświadczenia. Zebranie ogólne wybierało prepozyta i grupę deputatów. Na drugim miejscu było zebranie deputatów, które podejmowało decyzje odnośnie problemów dotyczących dobrobytu kongregacji. Na trzecim miejscu był prepozyt, który powinien zatwierdzać decyzje deputatów.
Filip zawsze szanował i bronił tej formy zarządu, oznaczanej przez Baroniusza jako «należycie uporządkowana republika». Zgadzał się z wolą zebrania ogólnego, nawet wtedy, kiedy bywały podejmowane decyzje, których on, jako założyciel, nie podzielał. A kiedy było konieczne podjęcie decyzji, przedstawiał problem członkom zebrania zanim on sam zajął stanowisko, żeby mogli oni swobodnie wyrazić swoją opinię i oddać swój głos.

 

Hans Tercic, Filip Neri. Miłość zwycięża wszelkie lęki, tłumaczenie z języka włoskiego: ks. Mieczysław Stebart COr, Gostyń – Święta Góra 2007, s. 133.