Alessandro Sperelli

Alessandro Sperelli urodził się w Asyżu. Doktor obojga praw, wstąpił do Oratorium w Perugii, gdzie objawiał wspaniałe przymioty w głoszeniu kazań oraz wielką szlachetność. W dniu 28 kwietnia 1642 roku został mianowany biskupem tytularnym Orthosias in Caria. Konsekrację otrzymał dnia 4 maja tegoż roku w Rzymie z rąk kardynała Giulia Sacchetti, którego stał się konsultorem. Dnia 14 marca 1644 roku został awansowany na biskupa rezydencjalnego w Gubbio, gdzie założył Kongregację Oratorium i konsekrował nową katedrę. Od dnia 24 października 1652 do listopada 1653 był nuncjuszem w Królestwie Neapolu. Dnia 23 marca 1656 roku został asystentem tronu papieskiego. Zmarł 19 stycznia 1672 roku. Wybitny pasterz, dzięki apostolskiej gorliwości, pozostawił po sobie wdzięczną pamięć, poświadczaną przez różne instytucje przez niego popierane. Pozostały także jego pisma na tematy moralne, liturgiczne i duszpasterskie. Ughelli określa go jako «vir morum probitate, doctrina et eruditione celebris».