Bazylika Konania i Ogród Oliwny
Bazylika Agonii / Bazylika Konania / Bazylika Wszystkich Narodów. Została zaprojektowana przez Antonio Barluzziego i ukończona w 1924 r. Wznosi się na planie starożytnej bazyliki bizantyjskiej, o której w 380 r. wspominała hiszpańska pątniczka Egeria.
Po fragmentach mozaikowej posadzki wchodzi się do świątyni. Do miejsca, w którym Jezus przyjmował Bożą wolę, a jednocześnie ujawnił ludzką wolę: prosił Ojca, by jeśli to możliwe, oddalił od Niego mękę cierpienia. Nad Skałą konania wznosi się ołtarzowa mozaika Pana pogrążonego w modlitwie. Widać na niej bezradność, załamanie, rozpacz. Siedzący na kolanach Jezus ma opuszczoną głowę. A przecież przez szeroko otwarte drzwi bazyliki roztacza się jasny widok na Dolinę Cedronu i wschodnie stoki murów Jerozolimy. On też to widział. Z ogrodów Góry Oliwnej płakał nad miastem, które miało Go ukrzyżować.
Góra Oliwna była świadkiem najtrudniejszej modlitwy w dziejach chrześcijańskiego świata. Dziś wszyscy lubią z jej szczytu robić zdjęcia panoramy Starego Miasta Jerozolimy. To idealne tło, najlepiej z wykorzystaniem selfie stick. Ale wkraczając na teren ogrodu porośniętego starymi, poskręcanymi w dziwnych pozach drzewami oliwnymi, trzeba zamilknąć. Idąc drogą wśród zieleni otworzyć serce, duszę, głowę. To Jego droga do męki, do bólu, do upokorzenia, do Zwycięstwa. Dla nas.
Wiesia Krysa
zobacz więcej↓
