Leandro COLLOREDO

Leandro COLLOREDO, urodził się w Colloredo (Udine) 9 października 1639 roku. Głęboko religijny, dnia 3 stycznia 1657 roku wstąpił do Kongregacji w Rzymie, gdzie, w 1663 roku został wyświęcony na kapłana. Spełniał różne zadania, wśród nich funkcję bibliotekarza, która pozwalała mu nawiązywać różne przyjaźnie, w szczególności z sławnym Mabillonem. Innocenty XI mianował go egzaminatorem biskupów i konsultorem Indeksu (1682) i, po kilkakrotnym odrzuceniu biskupstwa, został kreowany kardynałem (2 września 1686) z tytułem San Pietro in Montorio. Cieszył się bezwarunkowym szacunkiem papieża, który, dnia 28 lutego 1688 roku, mianował go Penitencjarzem Większym i chciał go mieć przy swoim łożu śmierci, uważając go za świętego. Należał do różnych watykańskich Kongregacji (Propaganda Fide, Soboru Trydenckiego, Spraw Biskupów, Sygnatury, Kontroli) i był uważany za wzorowego kapłana, obdarzonego wiedzą, pokorą, miłością bliźniego. Bardzo się przysłużył do uniknięcia niebezpieczeństwa gallikańskiego. Opracował, razem z kardynałem Pietro Ottobonim, oficjum na Przeniesienie Świętego Domu Loretańskiego. Uczestniczył w trzech konklawe. Zmarł, w opinii świętości, 11 czerwca 1709 roku i został pochowany na Vallicelli pod prezbiterium, na którym jest przedstawiony jego herb.