Aktualności,  Familiaris Tractatio Verbi Divini

Familiaris Tractatio Verbi Divini* 066

25.03.2020 – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego
Łk 1,26-38 



Boże, z Twojej woli w łonie Maryi Dziewicy odwieczne Słowo przyjęło ludzkie ciało;  spraw, abyśmy wyznając, że nasz Odkupiciel jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, * zasłużyli na udział w Jego Boskiej naturze. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.


 Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami».
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa».
Wtedy odszedł od Niej anioł.
 
Oto słowo Pańskie.



 


Każdego dnia, a w dzisiejszych czasach szczególnie, stajemy przed różnego rodzaju wyzwaniami.

Bóg stawia przed nami zadania trudne do wykonania; doświadczenia, czasem wydawałoby się niemożliwe do zniesienia; cierpienia, które w rozumieniu ludzkim są nie do udźwignięcia, ale nie zostawia nas samych. Zapewnia nam wsparcie.

W dzisiejszym dniu szczególnie – w Uroczystość Zwiastowania mówi: „Nie bój się” – gdybym wiedział, że nie dasz rady, to nie robiłbyś tego, co robisz; gdybym wiedział, że nie dasz rady, nie poradzisz sobie, to nie dostałbyś tego zadania; gdybym wiedział, że nie udźwigniesz tego cierpienia, nie dopuściłbym, by przyszło na ciebie…

Takie zapewnienie daje nam poczucie, że nie jesteśmy sami, że z każdą trudną sprawą możemy pójść do Chrystusa i mieć przekonanie, szczególnie w cierpieniu, w różnego rodzaju trudnościach, że one czemuś służą, że wydadzą owoc.

Wszelkie trudne i wydawałoby się beznadziejne sprawy oddajmy Panu i zaufajmy – „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Z pełnym zaufaniem odpowiedzmy jak Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego” (Łk 1, 38).

Bóg daje nam siłę i pomoc w zmaganiu się z trudnościami, w dokonywaniu codziennych wyborów. Nie zostawia nas samych – „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię”.

Jeśli zaufamy Bogu w każdej sprawie, to On nas poprowadzi, umocni i w naszym życiu nie będzie lęku. Nie bój się. Zaufaj. „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1, 37).

Autor: Monika – parafianka

* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri – krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji – jak w Oratorium św. Filipa – są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, że ta propozycja spotka się z Państwa zainteresowaniem, pomoże w przygotowaniu się do Mszy św., będzie także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła.