Aktualności,  Familiaris Tractatio Verbi Divini

Familiaris Tractatio Verbi Divini* 238

23 I – III NIEDZIELA ZWYKŁA, NIEDZIELA SŁOWA BOŻEGO
Łk 1,1-4; 4,14-21

 

Tadeusz Stasior

 

Wszechmogący, wieczny Boże, kieruj naszym życiem według swego upodobania,  abyśmy w imię Twojego umiłowanego Syna, * mogli obfitować w dobre uczynki. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

 


Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono.
W owym czasie:
Powrócił Jezus mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.
Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».
Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście».
 
Oto słowo Pańskie.


za: brewiarz.pl

 

W pierwszym czytaniu, z Księgi Nehemiasza, widzimy piękną scenę, gdy pobożny lud w pokorze słucha słów z księgi Prawa Bożego, rozumie objaśnienia uczonych w Piśmie, płacze z przejęcia. W drugim czytaniu mamy zwięzły wykład o jedności mistycznego Ciała Chrystusa, pomimo różnorodności powołań, ze słuszną uwagą: „Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie jesteś mi potrzebna, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was”. W Ewangelii Pan Jezus, już słynny w Galilei, czyta urywek z Księgi Izajasza w synagodze w Nazarecie. Lud wysłuchawszy Słowa, podobnie jak u Nehemiasza przejęty, oczekuje na komentarz. I coś poszło nie tak… Kilka wersetów dalej już wrze gniewem, wyrzuca Jezusa z miasta i chce Go unicestwić. Bunt całego ciała przeciwko Głowie. Jak to się kończy? Czy na pewno wiemy? „…Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem…”.

Autor: Tadeusz Stasior
mąż, ojciec, miłośnik ciast i eskapad

 
 

* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, że ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.