Familiaris Tractatio Verbi Divini* 335
3 XII – I NIEDZIELA ADWENTU
Mk13,33-37
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy przez dobre uczynki przygotowali się na spotkanie przychodzącego Chrystusa, † a w dniu sądu, zaliczeni do Jego wybranych, * mogli posiąść Królestwo niebieskie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
za: brewiarz.pl
Przewodnim słowem dzisiejszej Ewangelii jest wezwanie Jezusa do czuwania. Czym jest dla mnie czuwanie? Jest wezwaniem do uważności, do oczekiwania na ważne wydarzenie, spotkanie. Jest trwaniem w pewnym pozytywnym napięciu, niewiadomej. Jest też niecierpliwością pomieszaną z tęsknotą.
„Zostawił swój dom…” – Bóg obdarzył mnie hojnie – pozwolił mi w nim zamieszkać, wyznaczył zadania, pozwolił korzystać z niego i opiekować się nim. To wszystko zostawił nam Jezus stawiając nas na świecie, obdarowując życiem i wszystkim, co nas otacza.
Te dwie powyższe myśli pokazują mi, że rozpoczynający się czas Adwentu nie jest celem. Jest czymś pomiędzy oczekiwaniem a celem. Jest tylko przejściowy, jak przejściowe jest moje (nasze) ziemskie życie. Ma być tylko przygotowaniem na najważniejsze spotkanie jakim Bóg chce mnie obdarzyć czyli spotkaniem z Jego Obliczem w wieczności.
Czuję się zaproszona do czuwania poprzez wsłuchiwanie się w głos Jezusa w codzienności i szarej rzeczywistości dnia, aby „dom” który mi powierzył był gotowy i otwarty na Jego przyjście.
chórzystka w Oratoryjnym Chórze PARADISO
* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, że ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.
