Aktualności,  Familiaris Tractatio Verbi Divini

Familiaris Tractatio Verbi Divini* 383

29 IX 2024 – XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Mt 9,38-43 45. 47-48

 

 

Boże, Ty przez przebaczenie i litość najpełniej okazujesz swoją wszechmoc,  udzielaj nam nieustannie swojej łaski, * abyśmy dążąc do obiecanego nam nieba stali się uczestnikami szczęścia wiecznego. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

 

 


Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami».
Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.
Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.
A kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu lepiej byłoby kamień młyński uwiązać u szyi i wrzucić go w morze.
Jeśli zatem twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie ginie i ogień nie gaśnie».
 
 
Oto słowo Pańskie.


za: brewiarz.pl

 

 

W pierwszej części Ewangelii Jezus karci Jana za zabranianie komuś czynienia cudów w imię Jego, ponieważ nie chodzi z nimi. Czy i ja nie zachowałbym się tak jak Jan?  Czy w życiu codzienny również nie upominam kogoś? Czując się lepszym przez przekonanie, że jestem bliżej Niego? Chrystus stara się podkreślić, iż każda osoba działająca w Jego imieniu jest tak samo ważna, a istotą naszego powołania jest służyć wszystkim.

W drugiej części Chrystus pokazuje jak wielka waga i odpowiedzialność na nas ciąży będąc przykładem dla najmłodszych. Rola rodzica uwidacznia to jeszcze bardziej, gdy na początku dziecko jest wpatrzone tylko w nas i jesteśmy dla niego całym światem a w zamian otrzymujemy od niego tak jak od Boga bezgraniczną miłość i zaufanie.   

Ostatnia część Ewangelii odnosi się do sakramentu pokuty, w którym możemy zostać oczyszczeni, jednak czy my sami też próbujemy? Czy potrafimy się od nich odciąć, co Chrystus pokazuje w drastyczny sposób. Jezus kładzie przez to nacisk, aby stanowczo zerwać przywiązanie do grzechu, a sakrament pokuty jest początkiem pracy nad sobą, a nie jej końcem.

 

Autor: Karolina i Arkadiusz Łazowscy,
młodzi pasjonaci rodzicielstwa

 

 

 
 
 

 

* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, że ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.