Gaspare Fuster

Gaspare Fuster urodził się w Albocácer (Hiszpania) w 1652 roku. Jako oratorianin z Valencii uzyskał doktorat z teologii na uniwersytecie w Valencii (8 września 1673), gdzie następnie był profesorem. Po przyjęciu święceń kapłańskich dnia 8 czerwca 1675 roku, był beneficjentem w parafii San Juan del Mercado i rektorem Colegio de la Ciudad. Przedstawiony przez króla Hiszpanii (27 sierpnia 1714) dnia 4 października 1714 roku został mianowany arcybiskupem Sassari. Konsekrację otrzymał dnia 25 listopada tegoż roku w Rzymie z rąk kardynała Fabrizia Paolucci, a 7 grudnia następnego roku został odznaczony paliuszem. Nie ma o nim wielu wiadomości, ponieważ był zmuszony długo żyć z dala od swojej stolicy. W 1717 roku odmówił odśpiewania w katedrze Te Deum z okazji dokonanego przez Filipa IV podboju Sardynii. Z tego powodu został wydalony z królestwa i zajęto jego dochody. Po schronieniu się w Bonifacio, na Korsyce, powrócił dopiero po upadku dominacji austriackiej, kiedy królestwo Sardynii przeszło do Wiktora Amadeusza II z Sabaudii, ale wkrótce potem zmarł, w 1720 roku, i został pochowany w katedrze. Podczas jego biskupstwa została, w 1715 roku, poświęcona wielka fasada katedry.