Aktualności

Giovanni Battista Canaveri

Giovanni Battista Canaveri urodził się w Mari (Albenga) 25 września 1753 roku. Doktor teologii ogólnej na uniwersytecie turyńskim (23 grudnia 1773), wstąpił do Oratorium turyńskiego i dnia 21 września 1776 roku został wyświęcony na kapłana. Był uzdolnionym kaznodzieją, miłośnikiem studiów teologicznych i muzyki, egzaminatorem synodalnym oraz spowiednikiem księżniczki Felicity, córki króla Karola Emanuela IV. Po zaproponowaniu go przez króla na biskupa Bielli, został zatwierdzony przez papieża Piusa VI dnia 24 lipca 1797 roku. Konsekrację otrzymał w Rzymie dnia 6 sierpnia tegoż roku, z rąk kardynała Gerdila. W teologii był antyjansenistą, w polityce był przeciwny jakobinizmowi, a podczas trwania republiki piemonckiej (1798-1799) zajmował stanowisko antyfrancuskie. Zajmował się (od 1797 do 1804) zachowaniem depozytu wiary, dyscypliną kościelną oraz jednością z Papieżem. Pośród zamieszek wojennych wizytował diecezję, głosił kazania w różnych miejscach, starał się ożywiać uczucia religijne, zaradzał nagłym potrzebom. Później przyjął postawę filonapoleońską i filofrancuską, niekiedy bardziej był wiernym Napoleonowi niż Papieżowi, do tego stopnia, że przez Francuzów był określany jako najbardziej wartościowy z biskupów piemonckich. Dnia 1 stycznia 1805 roku udał się do Paryża, a w miesiąc później, 1 kutego, Pius VII mianował go biskupem Vercelli, zachowując mu biskupstwo Bielli. Był członkiem rady Wielkiej Filantropii Cesarstwa (Grande Limoniseria), kawalerem Legii Honorowej, Jałmużnikiem Madame Letycji, matki Cesarza, baronem Cesarstwa. Zmarł 13 stycznia 1811 roku i został pochowany, na jego wyraźną wolę, w Bielli, w grobowcu biskupów pod baptysterium. Opinia historyków odnośnie osobowości religijnej, a zwłaszcza politycznej Canaveriego, nie jest jednomyślna. Jednak wielu stwierdziło, że był on «biskupem o wyjątkowych zaletach, wyjątkowej wiedzy, zręcznym i przezornym w zarządzaniu oraz mówcą jak niewielu innych. Z hartem ducha rządził swoją rozległą diecezją, popierał solidne studia oraz swój liczny kler kierował ku cnocie».