Giovanni Francesco BORDINI

Giovanni Francesco BORDINI, urodził się w Rzymie około 1536 roku.  Wykształcony, o wielkiej erudycji, po poznaniu w maju 1558 roku ojca Filipa i Oratorium, był jednym z pierwszych przyjętych do wspólnoty w San Giovanni dei Fiorentini. Święcenia kapłańskie przyjął dnia 1 września 1564 roku. Przez Karola Boromeusza był zaproszony do Mediolanu, ale nie opuścił Kongregacji, będąc «chyba najbardziej uzdolnionym kapłanem, który w Rzymie jest najmocniejszym filarem, jaki jest w Oratorium». O szorstkim charakterze i ambitny, od 1 czerwca 1588 do 27 maja 1589 roku uczestniczył w delegacji udającej się do Polski pod przewodnictwem kardynała Ippolito Aldobrandiniego, jego penitenta, który, zostawszy papieżem z imieniem Klemensa VIII, dnia 17 lutego 1592 roku mianował go biskupem Cavaillon. Dnia 11 marca 1598 roku został awansowany na stolicę arcybiskupią w Awinionie. Był zapalonym pasterzem trzody, którą aktywnie kierował, zwołując synody i angażując się w reformę kleru i ludu, zgodnie z zarządzeniami trydenckimi. Zmarł w styczniu 1609 roku i został pochowany w katedrze. Żywił głęboki szacunek dla ojca Filipa, o którym napisał Philippi Nerii religiosissimi presbyteri vitae compendium (1596), dając tym dziełem synowskie świadectwo dla procesu kanonizacyjnego.