Góra Wniebowstąpienia
Miejsce to od początku cieszy się szacunkiem chrześcijan.
W czasach Bizancjum była tu duża bazylika.
W czasach krzyżowców zbudowano tu niewielką świątynię w kształcie rotundy.
Znakomitym pomysłem było pozostawienie jej bez zadaszenia.
Kolejni uczniowie Jezusa mogli swobodnie patrzeć się w niebo
– jak ci z Dziejów Apostolskich (zob. Dz 1,10a) –
i wypatrywać Tego, Który Wniebowstąpił.
Wszystko zmieniło od czasu najazdu muzułmanów.
Kościół stał się meczetem, a rotundę przykryto kopułą.
Eucharystię można sprawować tu tylko raz w roku: w dzisiejszą uroczystość.
A stojąc w środku, widzimy sklepienie, a nie niebo.
Może to jednak wcale nie tak źle?
„…dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo?” (Dz 1,11a)
Może Jezusa mam wypatrywać zupełnie inaczej?
Rafał Zieliński COr
zobacz więcej↓
