Jezioro Jezusa
Kolejny dzień pielgrzymki. Docieramy do Jeziora Galilejskiego. Moim oczom ukazuje się niezwykły widok, przepiękna tafla wody błyszcząca w promieniach słońca, a obok wznoszą się szczyty gór. Myślami wracam do kart Ewangelii. To przecież tu Jezus przebywał, nauczał i dokonywał cudów. To tu właśnie niemi przemówili, niewidomi przejrzeli, a sparaliżowani zaczęli chodzić. A teraz ja stąpam po tej samej ziemi, którą kroczył On. Nie sposób opisać słowami wrażeń i myśli, które się nasuwały. Słowa nie potrafią ich oddać.
Idziemy dalej. Docieramy do przystani i wsiadamy do łodzi. Po chwili rozbrzmiewa ,,Mazurek Dąbrowskiego”. Wszyscy stajemy na baczność i śpiewamy nasz hymn patrząc na łopoczącą na wietrze biało-czerwoną flagę. Tu i teraz, z daleka od kraju, jeszcze wyraźniej czujemy, że jesteśmy Polakami, dumnymi ze swej Ojczyzny i swego dziedzictwa.
Łódź płynie dalej, oddalamy się od brzegu, a niebo zaczynają zasnuwać ciemne chmury. Przed oczami znowu pojawiają mi się obrazy z Ewangelii. Wzburzone jezioro, fale uderzające o łódź i przestrach apostołów. I pytanie jak ja zachowałabym się będąc na ich miejscu? Jaka jest moja wiara?
Dzisiaj myślami wciąż wracam do Ziemi Świętej. Dziękuję Bogu, że dane było mi TAM być. I choć czas spędzony w Ziemi Świętej minął bardzo szybko, to w moim sercu wspomnienia tamtych miejsc i przeżycia tamtych dni pozostaną na zawsze.
Ewa Kołpa
zobacz więcej↓
