Newman – święty dla nas, inspiracja 105

 

 

Jest coś wzniosłego w dotykaniu tych samych miejsc

Mirosław Jasnosz COr

 

 

Bywają takie miejsca, które chętnie odwiedzamy ze względu na piękne widoki czy słynne budowle.  Zatrzymujemy się, robimy zdjęcia i fascynujemy się zapierającym dech w piersiach krajobrazem. Jednakże są też miejsca, do których podróżujemy w innym celu. Chcemy spotkać tam ludzi. Interesujące są te przestrzenie, w których ktoś nam bliski żyje, pracuje, spotyka się z innymi.

Bez wątpienia takim szczególnym miejscem – dla nas filipinów – jest Birmingham, a w zasadzie Kongregacja Oratorium św. Filipa Neri w Birmingham, gdzie przez lata żył św. Jan Henryk Newman. Jest coś wzniosłego w dotykaniu tych samych miejsc, w których kiedyś żył nasz wielki święty.

Wspólnota w Birmingham liczy obecnie dziesięciu członków. Nadal kontynuują dzieło świętego Filipa Neri, które kard. Newman założył w Anglii w 1848 roku. Do dzisiaj we wspólnocie panują zwyczaje, które śmiem sądzić, były również za czasów świętego kardynała. Warto wspomnieć chociażby o zwyczaju panującym przy obiedzie. Wszyscy jedzą w milczeniu i słuchają czytanych przez jednego z księży fragmentów z Pisma Świętego i innych pobożnych lektur. Po skończonym obiedzie wszyscy, nadal trwając w milczeniu, przechodzą do innego pokoju na kawę. Przełożony umieszcza na stole klepsydrę, która odmierza czas (ok. 20 min). Zwyczaj klepsydry wprowadził następca Newmana. Teraz już trwają rozmowy. Każdy opowiada o aktualnościach ze świata. Rozmowy trwają dopóki w klepsydrze nie skończy się piasek. Wcześniej nie można odejść od stołu. To jeden ze sposobów na tworzenie relacji we wspólnocie.

Największe wrażenie wywarł jednak na nas pokój św. Jana Henryka Newmana. Od jego śmierci, przez dziesiątki lat, nic w nim nie było zmieniane, a wszystkie przedmioty zostały na swoim miejscu. Dopiero w tamtym roku, ze względu na konieczny remont, odważono się odrestaurować jedną ze ścian. Pierwsza część pokoju to mała biblioteczka i biurko, przy którym Newman – jak podają świadectwa – mógł pracować nawet siedem dni w tygodniu przez 16 godzin dziennie. Przez cały swoje życie miał napisać ponad 20 000 listów. Za swoim biurkiem w drugiej części pokoju miał małą kaplicę, w której modlił się i sprawował Eucharystie. Myślę, że właśnie tam na kolanach najlepiej odkrywał Boga, o Którym później pisał w swoich dziełach. W modlitwach nie zapominał o nikim, o czym mogą świadczyć zdjęcia jego przyjaciół, które do dziś są przyklejone do ściany pokoju w pobliżu ołtarza.

Obecnie relikwie św. Jana Henryka Newmana znajdują się na środku bocznej kaplicy, gdzie kilka razy w tygodniu odbywają się tzw. Oratoria Wieczorne – modlitwy księży wraz z wiernymi. W kaplicy nad ołtarzem znajduje się również obraz Newmana z Mszy świętej beatyfikacyjnej. Mieliśmy okazję odprawić właśnie tam Mszę świętą.

Z okazji kanonizacji kardynała Newmana w październiku 2019 roku przy Kongregacji Oratorium w Birmingham otwarto muzeum, w którym można zobaczyć wiele pamiątek-relikwii po wielkim świętym.  Na szczególną uwagę zasługują  rękopisy Apologii, kielich, którego Newman używał do sprawowania Mszy świętej, mitra kardynalska, a także przedmioty osobiste, takie jak okulary i paciorki różańca.

Nie tylko we wspólnocie filipinów zachowała się pamięć o naszym świętym. W katolickiej katedrze w Birmingham, również znajduje się kaplica św. Jana Henryka Newmana. Można znaleźć tam współczesną ikonę świętego, jego relikwie, a także piuskę i pierścień kardynalski.

Kongregacja Oratorium w Birmingham to wyjątkowe miejsce, gdzie niemal na każdym kroku można odczuć „ducha Newmana”. Ilekroć ktoś będzie w Wielkiej Brytanii warto w programie swojej wyprawy zaplanować odwiedzenie tego miejsca. Może nie zobaczymy tam wspaniałych widoków, ale doświadczymy wyjątkowego spotkania, które długo będziemy zachowywać w pamięci i w sercu.