Newman – święty dla nas, inspiracja 110

 

 

Wielki Post z Newmanem

Justyna Majewska-Michy

 

Lata, które John Henry Newman spędził w Littlemore pod Oksfordem, przypominają w swych zewnętrznych i wewnętrznych przejawach ducha Wielkiego Postu.

Littlemore

Pielgrzymi i goście odwiedzający prywatny pokój Newmana w Littlemore są często zaskoczeni jego spartańskim wyglądem, zimną podłogą i pobielonymi ścianami. Zrezygnowawszy z pracy w prestiżowym kolegium oksfordzkim, postanowił oddać się życiu kontemplacyjnemu. Znamienity teolog epoki wiktoriańskiej, nazywany „papieżem anglikanów”, zrzekł się splendorów i zaszczytów, aby wieść skromny żywot.

Littlemore było zewnętrznym wyrazem wewnętrznego pragnienia, by posiadać tylko to, co niezbędne jest do egzystencji. Lata spędzone pod Oksfordem to jeden z najbardziej intensywnych okresów w życiu Newmana. Tutaj oddał się studiom pism ojców Kościoła. W tym odosobnionym i zacisznym miejscu wkroczył na łono Kościoła katolickiego. Przybył do Littlemore jako nominalny anglikanin, opuścił je jako katolik.

Wielkopostny program

Pobyt w Littlemore John Henry Newman wykorzystał na rozeznanie swojej drogi. Prowadził tu surowy tryb życia. Towarzyszyli mu William Lockhart i Richard Stanton. William Lockhart wspomina, że został przyjęty do Littlemore jako jeden z pierwszych dzięki wielkiej życzliwości wiktoriańskiego teologa.

Każdy dzień był wypełniony pracą, modlitwą i rekreacją. Newman i jego towarzysze w wybitej czerwienią modlitewni zbierali się na wspólne pacierze przed ołtarzykiem, na którym jaśniał krzyż w blasku świec. Odmawiali rzymski brewiarz, opuszczając tu i tam pewne teksty, niezgodne z „Trzydziestoma dziewięcioma artykułami” wiary anglikańskiej. Zachowywano ciszę przez większość dnia, z wyjątkiem rekreacji w bibliotece. Śniadanie spożywano na stojąco. Lunch był bardzo skromny. W czasie Wielkiego Postu, do godziny 17.00, obowiązywała wstrzemięźliwość od pokarmów.

Newman był przeciwnikiem radykalnych form ascezy. Uważał, że post i pokuta mogą zarówno przybliżyć do Boga, jak i stać się źródłem pychy. Jego plan dnia, nadzwyczaj prosty w swej wymowie, mógłby posłużyć za wielkopostny program: Nie leż w łóżku dłużej niż wymaga tego czas odpoczynku, pierwsze myśli kieruj zawsze ku Bogu, pobożnie nawiedzaj Najświętszy Sakrament, odmawiaj w skupieniu Anioł Pański, jedz i pij na chwałę Bożą, dobrze odmawiaj różaniec, bądź skupiony, wystrzegaj się złych myśli, należycie odbywaj wieczorną medytację, codziennie rób rachunek sumienia, kładź się spać w odpowiednim czasie – i już jesteś doskonały. Nie trzeba bowiem wychodzić poza krąg dnia. Także w kazaniu wygłoszonym 15 marca 1840 roku, w drugą niedzielę Wielkiego Postu, John Henry Newman zamieszcza wskazówki, jak dobrze przygotować się na święta Zmartwychwstania Pańskiego: Pość, czuwaj, daj jałmużnę, wytrwaj w modlitwie, zrezygnuj z towarzystwa lub książek rekreacyjnych, lub modnych ubrań, zrezygnuj z jakiegoś niewdzięcznego zadania lub pracy.

 

za: „Głos z Luksemburga”