Aktualności

Sługa Boży Agustí Mas i Folch

 

z Oratorium w Barcelonie
urodzony 6 XII 1866 r.

święcenia kapłańskie
przyjął w 1890 r .
wybrany przełożonym Oratorium w Barcelonie w 1933 r. 
dies natalis: 16 marca 1937 r.

 

proces z tytułu męczeństwa
należy do grupy tzw.
„Dwunastu męczenników bazyliki Sagrada Família”

Etap diecezjalny: 5 II 2008 r. – 17 I 2012 r.


Agustì Mas Folch urodził się 6 grudnia 1866 roku w Barcelonie, syn Josepa Masu i Antonii Folch, a trzy dni później został ochrzczony w katedrze barcelońskiej. Był ministrantem w Oratorium św. Filipa Neri w swoim mieście i tam poczuł powołanie kapłańskie.

Wstąpił do seminarium duchownego w Barcelonie, aby należeć do Kongregacji Filipińskiej. W 1888 roku otrzymał subdiakonat w uroczystość Trójcy Przenajświętszej, w maju 1899 roku diakonat, a w wieku dwudziestu trzech lat prezbiterat w Zielone Świątki 1890 roku. Następnie wstąpił do Oratorium, którego członkowie, zwani „felipons”, skupili swoją działalność kapłańską na spowiedzi i kierownictwie duchowym.

Kilka lat później, około roku 1894, artysta Antoni Gaudí, który był bardzo bliskim przyjacielem innego filipina, o. Lluísa Marii de Valls i Riera, którego wybrał na swego kierownika duchowego, zaczął uczęszczać do „Oratorium Parvo”, przeznaczonego dla ludzi świeckich. Wraz ze swoim współbratem i innym świeckim przyjacielem Gaudiego, Lluísem Milletem, założycielem „Orfeó Català”, młody ojciec Mas rozpoczął gruntowne dzieło ponownego odkrywania chorału gregoriańskiego i liturgicznych pieśni ludowych Katalonii.

Mianowany przez kardynała Casañasa, biskupa Barcelony, członkiem Diecezjalnej Komisji Muzyki Sakralnej, odpowiadał za wydanie w formie gregoriańskiej pieśni Wielkiego Tygodnia, mimo braku w mieście wyspecjalizowanych drukarzy i znaków potrzebnych do tworzenia zapisków muzycznych.

Kościół Oratoryjny wkrótce wyróżnił się pięknem, z jakim sprawowano liturgię, w ślad za ruchem liturgicznym, którego rzecznikiem był o. Prosper Guéranger, opat benedyktyńskiego klasztoru Solesmes, oraz Abbé Chartaud, z którym Ojciec Mas w 1894 roku przetłumaczył na język kataloński dzieło: „Chorał gregoriański, podstawy”.

W związku z tym, założona przez niego „Cappella Musicale San Filippo Neri” z radością przyjęła motu proprio „Tra le sollecitudini” z 22 listopada 1903 r., którym św. Pius X oficjalnie przywrócił gregoriański jako oficjalny śpiew Kościoła łacińskiego. Filipini z Barcelony byli więc pierwszymi w Katalonii, którzy zachęcali wiernych do udziału w śpiewie liturgicznym, spełniając wolę papieża. Jednak ze względu na pewne różnice stylistyczne ojciec Mas znalazł się na marginesie procesu odnowy liturgicznej: benedyktyni z Montserrat, na czele z o. Sunyol, trzymali się nurtu interpretacyjnego pochodzącego od benedyktynów z Solesmes, natomiast on sam przyjął styl z Chartraud, który nie wykorzystywał systemu rytmicznego przyjętego przez zwolenników o. Guérangera. W tej sprawie sam Gaudí często z nim dyskutował, być może nawet w ostry sposób.

Architekt wkrótce potem stracił kierownika duchowego: o. Lluís Maria de Valls zmarł w środę 17 sierpnia 1921 r. o godz. 5.30. Ojciec Mas, który miał wkrótce skończyć pięćdziesiąt pięć lat, zastąpił go w tej roli być może jeszcze wcześniej, już w czasie choroby o. Lluísa; Gaudí natomiast miał sześćdziesiąt dziewięć lat.

Nie tylko on korzystał z jego rad: w szczególności wielu młodych kapłanów i seminarzystów przychodziło do jego konfesjonału. Ceniono go również jako cenzora kościelnego: jego pokój, z którego wychodził niemal wyłącznie na spowiedź i odprawianie Mszy św., pełen był tomów teologii moralnej, niektóre z nich z zakładkami na najciekawszych stronach, a także tekstów do napisania i stron muzycznych do sprawdzenia.

Opracował również kronikę historyczną Oratorium w Barcelonie, począwszy od 1694 r., roku jego założenia, oraz pisał i tłumaczył dzieła popularne, z których wiele było przeznaczonych dla dzieci. Nigdy nie pobierał honorariów, pozostawiając je do dyspozycji wydawców.

W 1933 roku został wybrany prepozytem Oratorium w Barcelonie, w czasie gdy wybuchła wojna domowa. Niemal w tonie proroctwa zawołał: „Będą palić kościoły, będą mordować księży; zbliża się straszna godzina, z szeregiem niewypowiedzianych okropności.” I zakończył w ten sposób: „Zrobią to, co chcą”.

Wraz z wybuchem wojny i faktycznymi prześladowaniami, Manuel Irurita Almándoz, biskup Barcelony, który korzystał ze spowiedzi u synów św. Filipa, 29 listopada 1936 r., z powodu wyjątkowej sytuacji, mianował trzech z nich na swoich wikariuszy: ojca Mas, ojca Artiguesa i ojca Torrenta. Jednak ze względu na swój podeszły wiek (miał siedemdziesiąt lat), Ojciec Mas nie podjął się sprawowania tej funkcji. Schronił się w mieszkaniu pani Teresy Salarich, razem z o. Eudaldem Canturri i Baró i innym, który opuścił kryjówkę w grudniu.

W dniu 15 lutego 1937 r. zostali wykryci przez patrol anarchistów i wraz z gospodynią uwięzieni w więzieniu w Sant Elies (dziś parafia św. Agnieszki). Miesiąc później, w nocy z 15 na 16 marca 1937 roku, o. Mas, o. Canturri i dwaj inni księża diecezjalni, Fidel Doce i Vázquez oraz Ramon Bordes i Mallol, zostali wyprowadzeni z więzienia, przewiezieni do Montcady i zabici. Zwłoki Ojca Mas, wpisane na cmentarzu w Montcada pod numerem 514, zostały pochowane po chrześcijańsku dzięki Ojcu Torrentowi, który kupił dla nich niszę; pięćdziesiąt lat później trafiły do ossuarium.

Ojciec Agustì Mas Folch jest jedynym członkiem Oratorium w Barcelonie, dla którego został otwarty proces beatyfikacyjny, mimo że ojciec Josep Serra Altarriba i bracia Emili Prat Miquel i Joaquim Bellera Morera również zginęli podczas wojny domowej. Ściśle rzecz biorąc, jest on częścią grupy na czele której stoi o. Gil Parés i Vilasau, składającej się w sumie z dwunastu potencjalnych męczenników, powszechnie znanych jako „Męczennicy Bazyliki Sagrada Família”, ponieważ wszyscy oni są na różne sposoby związani z tą imponującą budowlą sakralną zaprojektowaną przez Antonio Gaudiego (wobec niego również toczy się proces beatyfikacyjny: → zobacz). Po uzyskaniu nihil obstat od Stolicy Apostolskiej w dniu 9 października 2007 roku, faza diecezjalna ich sprawy odbyła się w dniach od 5 lutego 2008 roku do 17 stycznia 2012 roku.

 

Autor: Emilia Flocchini
www.oratoriosanfilippo.org