Św. Feliks z Cantalice, kapucyn – przyjaciel św. Filipa
wspomnienie liturgiczne: 18 maja
urodzony w 1515 r.
dies natalis: 18 maja 1587 r.
beatyfikowany przez papieża Urbana VIII
w dniu 1 października 1625 r.
kanonizowany przez papieża Klemensa XI
w dniu 22 maja 1712 r.
www.oratoriosanfilippo.org
Św. Feliks z Cantalice nigdy nie nauczył się pisać ani czytać, mimo to był wyjątkowo barwną i jedną z najbardziej znanych osób w XVI-wiecznym Rzymie. Jest pierwszym świętym z zakonu kapucynów.
Feliks Porri urodził się w 1515 roku w Cantalice, niedaleko Rieti we Włoszech. Był pasterzem i rolnikiem, zajmował się prowadzeniem gospodarstwa. Mając 28 lat, wstąpił do zakonu kapucynów. Po odbyciu nowicjatu został skierowany do klasztoru w Rzymie, gdzie ponad 40 lat był kwestarzem. Zajmował się zbieraniem jałmużny i ofiar dla klasztoru, biednych i chorych. W połatanym habicie codziennie przemierzał ulice Wiecznego Miasta.
Zarówno dobrodziejom, jak i tym, którzy nic mu nie ofiarowali, zawsze mówił dwa słowa: „Deo gratias” (po łac. – Bogu niech będą dzięki), stąd wziął się jego przydomek Brat „Deogratias”. Po pewnym czasie stał się rozpoznawalną postacią w Wiecznym Mieście. Był bardzo szanowany i budził powszechną sympatię. Lubiły go zwłaszcza dzieci, ponieważ uczył je śpiewu piosenek i ballad.
W swojej codziennej wędrówce po Rzymie spotykał się z wieloma ludźmi, w tym również ze świętymi. Jego znajomymi byli: św. Ignacy Loyola, św. Pius V papież, św. Karol Boromeusz, św. Alojzy Gonzaga. Szczególna przyjaźń łączyła go ze św. Filipem Neri.
Innym jego przyjacielem był kard. Feliks Peretti. Wiedząc, że Feliks ma dar proroctwa, pewnego razu zapytał go żartem, czy kiedyś zostanie wybrany papieżem. „Wprawdzie ksiądz kardynał robi sobie z tego żarty – odpowiedział Feliks – ale tak się stanie. Księdza wybiorą na papieża”. Dla napomnienia dodał: „Niech ksiądz kardynał stara się być porządnym papieżem, który wzorowo będzie kierował Kościołem!”.
I rzeczywiście, kard. Peretti, który należał do zakonu franciszkanów, został wybrany papieżem po śmierci Grzegorza XIII. Przeszedł do historii pod imieniem Sykstusa V. Mimo podeszłego wieku, okazał się jednym z najbardziej dynamicznie działających papieży, zreformował administrację Kościoła i przebudował Rzym.
Św. Feliks lubił mówić, że zna tylko sześć liter: pięć czerwonych i jedną białą. Przez czerwone rozumiał pięć ran Chrystusa, a przez jedną białą – Matkę Najświętszą, którą darzył dziecięcą miłością. Jako duchowy syn św. Franciszka, odznaczał się wielką prostotą i otwartością na ludzi. Spał tylko trzy godziny na dobę, w nocy czuwał na modlitwie, znał na pamięć fragmenty Pisma św. Kiedy modlił się, podobnie jak św. Franciszek, zapadał w ekstazy, płakał i śpiewał. Był wielkim czcicielem Matki Bożej, która objawiała mu się z Dzieciątkiem Jezus.
Przepowiedział dzień swojej śmierci, z radością przyjmując jej nadejście. Zmarł 18 maja 1587 roku, został pochowany w kościele kapucynów w Rzymie. W poczet błogosławionych zaliczył go Urban VIII w 1625 roku, a w poczet świętych – papież Klemens XI w 1712 roku. Kościół wspomina go 18 maja.
Św. Feliks z Cantalice jest patronem dzieci, kobiet w stanie błogosławionym oraz bezdzietnych małżeństw. 18 maja kapucyni odprawiają specjalne nabożeństwa, w czasie których błogosławi się tzw. olej św. Feliksa oraz namaszcza nim głównie dzieci. Zwyczaj ten nawiązuje do uzdrowienia dziecka, które Feliks namaścił oliwą z wiecznej lampki.
Św. Feliks jest patronem Zgromadzenia Sióstr Felicjanek, które powstało w Warszawie w 1855 roku. Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Cantalice Trzeciego Zakonu Regularnego Św. Franciszka Serafickiego nazwano felicjankami, ponieważ często widywano siostry modlące się w warszawskim kościele kapucynów, przed ołtarzem św. Feliksa.
za: franciszkanie.pl
zobacz też: kapucyni.pl
zob. →Feliks znaczy szczęśliwy!