Z BOSKIEJ KUCHNI*: Darz Bó(r)g!

 

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał święty Hubert.

Pomimo różnicy dwunastu wieków, święty Hubert, wciąż może być dla nas prawdziwym wzorem i wiernym pomocnikiem w codziennej rzeczywistości.

Czynił wiele dobra, miał moc uzdrawiania chorób, godził zwaśnione strony.

 

Kojarzony jest z puszczą, odgłosem rogu myśliwskiego i jedyną w swoim rodzaju mszą.

Niech cię jednak to nie zmyli, bo święty Hubert to nie tylko patron myśliwych i leśników, ale Święty absolutnie uniwersalny – słowem Święty od wszystkiego, na różne bolączki, trudne sytuacje, ciemne myśli, nieoczywiste wybory; święty na różne drogi przemiany życia i walki o dobro.

Młody Hubert najwięcej czasu spędzał w lasach, gdzie nieustannie polował, łowiectwo było jego pasją. Ponoć prowadził także swobodne, wręcz hulaszcze życie. Podczas polowania w Wielki Piątek ujrzał jelenia z jaśniejącym między rogami krzyżem, który przemawiając do niego, przewartościował życie Huberta. Nawrócił się, zmienił życie i całą swoją bogatą osobowość, wielką życiową energię i ujmującą charyzmę oddał całkowicie na potrzeby ewangelizacji.

 

Ta właśnie totalność świętego Huberta jest tak porywająca. 

Przez lata wędrował przez wioski nawracając niewierzących na drogę chrześcijańską.
Święty Hubert to człowiek, który po latach błądzenia znalazł w swoim życiu cel i oddał mu się bez reszty.

Życie świętego Huberta może utwierdzać nas w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze.

Dla każdego z nas głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie…” – jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.

 

Wspomnienie liturgiczne świętego Huberta obchodzone jest 3 listopada.

Wznieś w tym dniu swoje myśli do świętego Huberta a nogi skieruj do kuchni by przygotować najlepszy bigos myśliwski.

 

Bigos myśliwski

Bigos to tradycyjna potrawa znana w każdym polskim domu. Ilu kucharzy tyle samo różnych wersji przepisu. Jednym z nich jest bigos myśliwski, który wyróżnia się swoim smakiem i aromatem.

 

Składniki:

• 2 kg kiszonej kapusty
• 500 g łopatki wieprzowej
• 300 g boczku wędzonego
• 300 g kiełbasy myśliwska
• 150 g suszonych śliwek bez pestek
• 100 ml czerwonego wytrawnego wina
• 400 ml bulionu
• 40 g suszonych grzybów
• 2 cebule
• 2 łyżki oleju lub smalcu
• przyprawy – 4 liście laurowe, 4 ziarna ziela angielskiego, 10 ziaren pieprzu, 6 ziaren jałowca, 1/2 łyżeczki gorczycy, 1 łyżeczka cukru, sól i świeżo mielony pieprz do smaku

 

Przygotowanie

Grzyby namocz przez ok. godzinę w 500 ml zimnej wody. Ugotuj, a następnie pokrój (zachowaj wywar). Suszone śliwki przekrój na połówki zalej czerwonym winem i odstaw do namoczenia. Kiełbasę i boczek pokrój na 1 cm kawałki, mięso pokrój w kostkę o boku ok. 2 cm, a cebulę obierz i posiekaj. Kapustę kiszoną pokrój w krótsze wstęgi (jeśli jest zbyt kwaśna, opłucz w zimnej wodzie i dokładnie odciśnij). Kapustę umieść w garnku i zalej połową bulionu i wywarem z moczenia grzybów. Gotuj razem z przyprawami ok. 30 minut. W szerokim rondlu rozpuść smalec, dodaj pokrojone i przyprawione mięso oraz  boczek i smaż na rumiany kolor. Dodaj cebulę i podsmaż, aż się zrumieni. Podlej resztą bulionu, dodaj śliwki, namoczone grzyby i duś do miękkości. Pod koniec dodaj kiełbasę. Kiedy mięso będzie miękkie dodaj je do gotującej się kapusty i duś ok. 2 godziny.

?

Jaka jest ulubiona kolęda myśliwego?
– ”Śrut nocnej ciszy”.