Aktualności,  Familiaris Tractatio Verbi Divini

Familiaris Tractatio Verbi Divini* 290

22 I – III NIEDZIELA ZWYKŁA
Mt 4,12-23

 

Julia Zakrzewska

 

Wszechmogący, wieczny Boże, kieruj naszym życiem według swego upodobania,  abyśmy w imię Twojego umiłowanego Syna, * mogli obfitować w dobre uczynki. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

 


Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
«Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie».

Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim. A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.
Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”.
Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».
 
Oto słowo Pańskie.


za: brewiarz.pl

 



 

Jezus rozpoczyna swoją publiczną działalność, kiedy Jan Chrzciciel zostaje uwięziony. Wychodzi wtedy z rodzinnego Nazaretu do Kafarnaum, gdzie osiada, żeby zacząć głosić Dobrą Nowinę. Ewangelista wyjaśnia to wydarzenie cytatem z Proroka Izajasza, który pojawia się dziś w pierwszym czytaniu. Treść proroctwa odnosi się do Mesjasza, który przychodząc na świat, rozprasza panujący w nim mrok. Dotyczy to zarówno mroków przeszłości, teraźniejszości jak i przyszłości, a więc wszystkiego co dotyka życia człowieka. Bóg obiecuje nam, że w tych ciemnościach naszego życia pojawi się Światło, które wszystko to rozjaśni. W proroctwie czytamy też o „Galilei pogan” co pokazuje, że Jezus nie głosił swojej nauki tylko w miejscach zamieszkałych wyłącznie przez Żydów, ale też na terenach pogan. W życiu każdego z nas są obszary niedostępne dla Boga, opanowane przez naszą pychę, egoizm, przepełnione mrokiem. Właśnie w te miejsca chce dotrzeć Jezus ze swoim światłem, ale potrzebuje do tego naszej zgody. Później następuje moment inicjacji publicznej działalności Jezusa. Rozpoczyna się ona od słów „nawracajcie się”. Znaczy to dosłownie „zmieńcie Wasze myślenie”. Jednak Jezus wzywa nas nie tylko do tego, abyśmy przemyśleli swoje życie, kierunek w jakim ono zmierza i odwrócili się od grzechów. Przede wszystkim, zaprasza nas do zwrócenia się ku Niemu. „Królestwo niebieskie jest blisko” więc jeśli się do niego odwrócimy, będziemy mogli je zobaczyć. Nie byłoby to możliwie, gdyby królestwo nie przybliżyło się do nas w osobie Jezusa. Wezwanie do pójścia za Jezusem, lub bardziej pójścia przez życie z Jezusem otrzymali też pierwsi Apostołowie. „Oni natychmiast … poszli za Nim” dochodzimy do kluczowego punktu w historii powołania apostołów. Jest to moment, w którym muszą podjąć decyzje czy chcą iść za Jezusem. Oni zostawiają wszystko i dołączają do Niego. Bóg dla każdego z nas ma plan i każdego zaprasza do udziału w życiu wiecznym, ale wszystko to dzieje się w wolności. Od nas więc zależy jak zareagujemy na to zaproszenie. Warto zastanowić się nad sobą. Jaka jest nasza odpowiedź na wezwanie Jezusa, żeby zostawić wszystko i iść za nim? Czy jesteśmy gotowi, żeby tak jak Apostołowie „natychmiast” zmienić swoje życie, iść za Jezusem?

Autor: Julia Zakrzewska
tegoroczna maturzystka, wolontariusz Stowarzyszenia Malta Służba Medyczna

 

 

 
 
 

 

 

* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, że ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.