Adwent – czego oczekujemy?

ZWYKŁE RZECZY – NIEZWYKŁA PRZESTRZEŃ – V

Rzecz dzisiaj ma się o Adwencie, właściwie o króciutkim abc Adwentu. Co to w ogóle jest? Jest to jeden z pięciu okresów liturgicznych, który przygotowuje nas na Święta Bożego Narodzenia, a w dalszej konsekwencji przypomina nam o powtórnym przyjściu Chrystusa, które ma się dokonać przy końcu czasów, na które oczekujemy i mamy być ciągle gotowi. 

Adwent (łac. adventus – przyjście) rozpoczyna się od I Nieszporów I Niedzieli Adwentu i trwa do zmierzchu 24 grudnia. Trwa najkrócej 4 niedziele. Tradycyjnie dzielimy go na 2 części: od początku Adwentu do 16 grudnia (czas szczególnego oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na końcu czasów) i od 17 grudnia do 24 grudnia (czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego). Kolorem tego okresu jest fiolet, który wyraża charakter pokutny, a przez to skłaniał niektórych do nazywania tego okresu „małym postem”. Oznacza powagę i smutek prowadzący do nawrócenia oraz przygotowujący człowieka na spotkanie z Bogiem. Przypomina także o konieczności przygotowania godnego miejsca dla Przybywającego – zarówno w Nowonarodzonym Dziecięciu, jak i na końcu czasów – Zbawiciela; wiązano tę symbolikę z wczesnym kwitnieniem fiołków, których pojawienie się oznacza przychodzącą wiosnę.

Tradycja liturgiczna wyróżnia 3 Niedzielę Adwentu, którą nazywa Niedzielą Gaudete, Niedzielą Radości! Wyraża to różowy kolor szat liturgicznych. Niedziela ta ma być swoistym „oddechem” w oczekiwaniu na Święta i ma przypomnieć, że Święta będą tuż tuż.

Może tegoroczny Adwent będzie dobrym czasem, by popatrzeć na swoje życie z perspektywy końca czasów. Jak ja oczekuję przyjścia Chrystusa? Gdyby przyszedł teraz, to czy jestem gotowy wyjść Mu na spotkanie z lampą pełną oliwy?