Aktualności,  Familiaris Tractatio Verbi Divini,  ON-LINE

Familiaris Tractatio Verbi Divini* 112

10 V – V Niedziela Wielkanocna
J 14,1-12

Anna, parafianka, absolwentka studiów ekonomicznych



Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi,  wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.









Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę».
Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»
Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».
Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».
Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca».
 
Oto słowo Pańskie.


za: brewiarz.pl






 

 

 

 

 

W mowie pożegnalnej przed męką Pan Jezus pragnie uspokoić swoich uczniów. Nie rozumieją oni tego co ma się wkrótce wydarzyć. Są zalęknieni i czują się zagubieni. Tomasz pyta: „Panie nie wiemy dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?” Z kolei Filip prosi o ukazanie Ojca, wyrażając tym samym wewnętrzne pragnienie każdego człowieka do dotknięcia i zrozumienia Boga swoim umysłem.

Pan Jezus odpowiada: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie.”  W tych słowach Jezus prosi uczniów o wiarę w jedność Boga Ojca i Syna.

Jednak droga wiary nie jest łatwa, jest to ciągłe zmaganie się oraz walka pomiędzy poznaniem i niewiedzą. Wiara to także ufność w to, że Bóg nas wzywa i przemawia do nas przez świat oraz że bolesne wydarzenia spotykające nas mają swój sens. Ale jeśli ktoś uwierzy w Boga i zaufa Mu, to nic go nie jest w stanie wyrwać z ręki Bożej. „A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie.”

Czy umiemy przyjmować wszystko jako Boży dar, wskazówkę, pomoc i wyraz troski o nas? Czy wpatruję się w Jezusa, żeby dojść do domu Ojca?

 

 

 


* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri – krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji w niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym duszpasterstwem, a w dni powszednie księża z naszego Oratorium. Mamy nadzieję, że ta propozycja spotka się z Państwa zainteresowaniem, pomoże w przygotowaniu się do Mszy św., będzie także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła.