Familiaris Tractatio Verbi Divini* 336
10 XII – II NIEDZIELA ADWENTU
Mk 1,1-8
Wszechmogący i miłosierny Boże, † spraw, aby troski doczesne nie przeszkadzały nam w dążeniu na spotkanie z Twoim Synem, * lecz niech nadprzyrodzona mądrość kształtuje nasze czyny i doprowadzi nas do zjednoczenia z Chrystusem. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
za: brewiarz.pl
Ewangelia dzisiejszej niedzieli stawia przede mną dwa pytania. Pytanie pierwsze – czy dostrzegam w moim życiu proroków? I raczej nie tych, którzy za proroków się uważają lub do roli proroka pretendują, ale proroków mojej codzienności, którzy w zwykłych okolicznościach dnia przypominają mi o pierwszeństwie Boga w życiu, którzy swoją postawą motywują mnie do bycia dobrym, bycia dla Boga i dla innych ludzi.
Drugie pytanie, to pytanie o to, czy w mojej postawie druga osoba może zobaczyć Boże działanie i Bożą obecność, jakim prorokiem jestem dla innych ludzi? Co głoszę moim życiem, moją postawą? I tu już rodzi się miejsce na rachunek sumienia z tego, jak postępuję każdego dnia, czy mam świadomość, że swoją obecnością działam na innych – mogę motywować do dobrego, ale mogę powodować też zgorszenie. Jednocześnie Jan Chrzciciel staje się przeźroczysty, aby swoją osobą nie przysłonić Boga, nie skupia uwagi na sobie, bo jak sam powiedział w innym miejscu „Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał” (J 3, 30).
z grona Przyjaciół i Sympatyków
* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, że ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.
