Zmarł o. Heribert Bastel – założyciel Oratorium w Wiedniu

†
śp. Heribert Bastel COr

założyciel wiedeńskiego Oratorium św. Filipa Neri
zmarł w Wielki Piątek w wieku 97 lat

Heribert Bastel urodził się 10 czerwca 1924 roku w Wiedniu jako drugi syn księgowego Karla Bastela i jego żony Franciszki z domu Berger, a dorastał w Kaisermühlen. Po ukończeniu z wyróżnieniem Bundes-Realgymnasium Wien 1 (Stubenbastei) w połowie II wojny światowej, w kwietniu 1942 r. został wcielony do Służby Pracy Rzeszy, a w grudniu tego samego roku do niemieckiego Wehrmachtu. Pierwotnie przeznaczony na front wschodni, został wysłany ze swoją jednostką do Francji, gdzie pod koniec wojny został francuskim jeńcem wojennym. Po uwolnieniu mógł pójść za swoim od dawna już pielęgnowanym powołaniem i wstąpił do wiedeńskiego seminarium duchownego. Po studiach teologicznych na Uniwersytecie Wiedeńskim przyjął święcenia kapłańskie 29 czerwca 1951 r., wraz z 18 innymi młodzieńcami, w katedrze św. Szczepana z rąk kardynała Theodora Innitzera. Pierwsze funkcje duszpasterskie pełnił jako kapelan w Baden – St. Stephan, a następnie w latach 1953-1957 pracował jako wikariusz katedralny w Wiedniu. W 1957 r. został mianowany profesorem religii i rektorem kościoła w gimnazjum Akademii Terezjańskiej na Wiedniu, którą to funkcję pełnił przez ponad dwadzieścia lat i w której mógł rozwijać swoje zdolności duszpasterskie i pedagogiczne z rozmachem sięgającym daleko poza Wiedeń. Już w czasie studiów teologicznych, jako uczeń prof. Friedricha Wesselya, zapoznał się ze świeckim ruchem Legionu Maryi, który powstał w Irlandii i który wcześnie zaczął wykorzystywać jako podstawę swojego apostolatu. Jako kierownik duchowy w strukturach Legionu Maryi, profesor Bastel dał się poznać w całej Austrii jako niestrudzony duszpasterz, spowiednik młodych i starszych, entuzjastyczny i inspirujący kaznodzieja, cierpliwy towarzysz rodzin i kapłanów, budzący powołania kapłańskie i zakonne, a także jako innowator i pomysłodawca. Profesor Wessely, który zmarł już w 1970 roku, zetknął go również z francuską szkołą nowoczesnej pobożności i ideą oratorium, co znalazło wyraz zarówno w jego doktoracie z teologii na Uniwersytecie Wiedeńskim w 1973 roku, w pracy o kardynale Piotrze de Bérulle jako kierowniku duchowym francuskiego Karmelu, jak i w założeniu wiedeńskiej Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri w 1977 roku, najpierw jako domus pia, a następnie definitywnie w 1978 roku. W 1979 roku Oratorium przejęło parafię św. Rocha przy ul. Landstraße, którą Heribert Bastel kierował od 1979 do 1988 roku. Wreszcie w 1990 roku został ponownie prepozytem-założycielem nowego domu Oratorium w Maria Lanzendorf pod Wiedniem, który został wybudowany na życzenie arcybiskupa Wiednia. Po jego rozwiązaniu w 2007 r. przeniósł się najpierw do Carolusheim w Wiedniu-Währing, a w 2020 r., fizycznie już bardzo osłabiony długotrwałą chorobą Parkinsona, ale psychicznie i duchowo o niezmiennej otwartości, przeniósł się do małego mieszkania na Rennweg, niedaleko kościoła św. Rocha i jego ukochanego oratorium. Do kilku tygodni przed śmiercią mógł koncelebrować Mszę św. w swoim mieszkaniu lub w kościele św. Rocha, w pozostałe dni kapłan z Oratorium przynosił mu codziennie Ciało Pańskie. Pielęgnowany do końca z miłością przez siostrę Johannę Sommerer i innych wiernych pomocników, dobrze przygotowany przez sakramenty Kościoła i przykładny chrześcijański i kapłański sposób życia, oddał swoją duszę w ręce Stwórcy w godzinach wieczornych w Wielki Piątek, 2 kwietnia 2021 roku.

za: